| Roślinę tę uprawia się obecnie w Azji, najcenniejsza jego odmiana - żeń-szeń biały występuje na Półwyspie Koreańskim i w Chinach. Nazwa botaniczna żeń - szenia to Panax ginseng co po łacinie oznacza panaceum, czyli środek na wszystkie dolegliwości. Gin - seng to w języku chińskim "korzeń - człowiek". Im starszy jest korzeń żeń-szenia, tym więcej zawiera substancji czynnych. W przypadku żeń-szenia koreańskiego wyciąg najlepszej jakości otrzymuje się z rośliny 5-7 letniej. Historia Chińczycy używali żeń-szenia już 2000 lat przed Chrystusem. Wiedzę o nim chroniły kolejne cesarskie dynastie do tego stopnia, że jeden z chińskich władców utrzymywał 10-tysięczną armię, która strzegła terenów uprawy. Za kradzież groziła kara śmierci. W chińskiej księdze medycznej z 206 roku n.e. żeń-szeń opisano jako panaceum - środek na wszystkie dolegliwości. W 1842 roku nadano mu nazwę botaniczną Panax ginseng. Do Europy żeń - szeń trafił po raz pierwszy już w średniowieczu, jednak jego korzystne działanie odkryto dopiero w XVII w. Był wtedy 18 razy droższy od złota. Żeń-szeń jako panaceum Uczeni odnaleźli w białym korzeniu prawie 200 substancji. Najważniejsze to ginsenozydy, których działanie polega na zwiększeniu zdolności hemoglobiny do przyłączania tlenu, a tym samym lepszego zaopatrywania narządów w tlen. W konsekwencji wzrasta ilość energii i zdolność organizmu do wysiłku zarówno fizycznego, jak i umysłowego. Ginsenozydy dzięki pobudzaniu układ immunologiczny powodują także wzrost odporności na infekcje bakteryjne i wirusowe oraz przyspieszają okres rekonwalescencji.
Żeń - szeń korzystnie wpływa na pracę narządów wydzielania wewnętrznego, pobudza pracę serca, działa przeciwzakrzepowo, reguluje poziom cukru we krwi i obniża poziom cholesterolu. Polecany jest także w stanach zmęczenia i osłabienia koncentracji, poprawia sprawność intelektualną. Z najnowszych badań wynika, że ekstrakt z korzenia żeń-szenia ułatwia zużycie tlenu w komórkach organizmu, zmniejszając jednocześnie we krwi poziom kwasu mlekowego. Kwas mlekowy pojawia się we krwi podczas intensywnego wysiłku, kiedy to dostępna ilość tlenu jest za mała do potrzeb i odpowiada za pojawienie się bólów mięśniowych. Przebadano sportowców, którzy przyjmowali regularnie żeń-szeń i okazało się, że kwas mlekowy osiągał u nich dwukrotnie niższy poziom.
Żeń-szeń jest polecany m.in. osobom w starszym wieku. Regularne jego stosowanie wpływa na zachowanie sprawności fizycznej i umysłowej, opóźnia procesy starzenia się organizmu, łagodzi objawy menopauzy i andropauzy, przez co pozwala utrzymać aktywność życiową do późnych lat.
Wyciąg z korzenia żeń - szenia stosowany jest również w kosmetyce jako preparat odmładzający skórę i zapobiegający łysieniu i wypadaniu włosów.
Żeń-szeń wykazuje dobroczynny wpływ, gdy jest zażywany regularnie. Jednak nadużywanie preparatów żeń-szeniowych może prowadzić do tzw. zespołu żeń-szeniowego, objawiajacego się sennością, bólami głowy, złym samopoczuciem, nadciśnieniem, biegunką i zmianami skórnymi. Kuracja jednorazowa nie powinna trwać dłużej niż 2 miesiące. Według medycyny chińskiej osoby młode i zdrowe mogą stosować kurację dwa razy w roku - wiosną i jesienią. Najprostsza forma przyjmowania żeń- szenia to żucie wysuszonych korzeni, średnia dawka wynosi 1-3 gram na dzień. Gdy używamy dawki powyżej 1 grama, połowę zażywamy rano, a drugą część po południu. Zeń-szeń najlepiej jest zażywać po posiłku. Żeń-szeń a serce i inne ostrzeżenia Osoby o zbyt wysokim ciśnieniu krwi lub chorujące na serce, które chciałyby przyjmować preparaty zawierające żeń-szeń, powinny wcześniej skonsultować się z lekarzem. Żeń-szeń zażywany w zależności od dawki zwiększa bowiem lub obniża ciśnienie tętnicze krwi. Żeń-szeń może wywoływać także arytmię serca, bezsenność, alergię lub bolesność piersi. Dlatego osoby podatne lub cierpiące na te schorzenia nie powinny stosować kuracji. Ponieważ żeń-szeń wykazuje działanie przeciwzakrzepowe nie mogą go stosować osoby chore na hemofilię oraz inne zaburzenia krzepnięcia krwi. Działanie żeń-szenia, obniżające poziom cukru, stanowi z kolei przeciwskazanie dla osób ze skłonnościami do hipoglikemii. Nie należy go także podawać dzieciom i kobietom w ciąży. 2) Żeń-szeń
Z Wikipedii Żeń-szeń właściwy, ginseng, wszechlek (Panax ginseng C.A. Mey. Bull. Phys.-Math. Acad. Petersb. 1843 syn. P. schin-seng C.A.M., Aralia gin-seng Baill.) – gatunek reliktowej byliny z rodziny araliowatych. Dziko występuje w północno-wschodnich Chinach, na północy Półwyspu Koreańskiego, w Japonii i wschodniej części Rosji (Kraj Przymorski i zlewnia rzeki Ussuri).
Nazwa rośliny na Zachodzie pochodzi od chińskiej nazwy "rénshēn" (人蔘) oznaczającej "człowieka-korzeń", co nawiązuje do kształtu kłącza. W większości języków europejskich żeńszeń jest określany jako "ginseng" – łacińską transkrypcją chińskiej nazwy ustatnowioną przez europejskich misjonarzy, którzy badali chińską medycynę i ziołolecznictwo. Polska nazwa "żeńszeń" została zapożyczona przez rosyjski i stąd bierze się głoska "ń", nie występująca zarówno w nazwie łacińskiej, jak i w oryginale. Charakterystyka Pokrój Bardzo zmienny, uzależniony od wieku rośliny. Łodyga Rośliny 3-5-letnie oprócz przyziemniej rozety tworzą nagą, obłą łodygę, wewnątrz pustą, o wysokości do 50 cm., na której w górnej części tworzy jeden trzy-pięcioliściowy okółek. Liście W pierwszym roku roślina tworzy tylko jeden trójpalczasty liść, którego ogonek pełni funkcję łodygi (ogonek jest "pełny") i nie przekracza 8 cm wysokości, listki osiągają 12 cm. W następnych latach tworzy się jeden pięciopalczasty liść. Dopiero ok. 10 roku życia roślina zaczyna tworzyć przyziemną rozetę o większej ilości lisci (w warunkach naturalnych). Kwiaty Zebrane w baldach złożony o 15-20 drobnych seledynowych lub białoróżowych, obupłciowych kwiatach. Pręcików 5 i jeden dwuszyjkowy słupek, zalążnia dwukomorowa. Owoc Jagodokształtny, jaskrawoczerwony pestkowiec, zawierający najczęściej po dwa zrośnięte nasiona. Mają one średnicę 4-6 mm. i tarczowaty kształt. Dojrzałe nasiona znajdują się w białej twardej pestce, zawierające mały, niedojrzały zarodek rozrastający się do formy dojrzałej dopiero po opadnięciu owoców. Z tym wiąże się bardzo długi okres kiełkowania, który obejmując stratyfikację ciepłą (dojrzewanie zarodka) i zimną, trwa w sumie od 18 do 22 miesięcy. Korzeń Palowe kłącze, słabo rozgałęzione, o małej ilości korzeni, w kolorze białopopielatym lub jasnokremowym. Na kłączu rozwijają się liczne pączki śpiące i jeden zimujący, którego formowanie trwa dwa sezony wegetacyjne. Jego uszkodzenie lub zamarcie (w warunkach naturalnych) może spowodować tzw. "sen" rośliny, trwający nawet 20 lat, po czym wznawia ono normalny wzrost. (Normalnie u rośliny tracącej stożek wzrostu, w tym samym sezonie lub najdalej następnym rozwijają się pąki śpiące.)  | | Panax quinquefolium |
Inne gatunki - Żeń-szeń pięciolistny (P. quinquefolium L.) – odkryty w 1718 r. przez francuskiego misjonarza Laffitaux, działającego wśród Irokezów i Indian Sju w Quebecu w Kanadzie. (Od jak dawna znany był Indianom nie wiadomo.) Następnie znaleziono ten gatunek w Nowej Anglii i innych częścich Ameryki, co doprowadziło do "gorączki żeń-szeniowej" i o mało nie doprowadziło do całkowitego wytrzebienia gatunku. Dzisiaj jest uprawiany obok żeń-szenia właściwego.
- Żeń-szeń trójlistny (P. trifolius L.) – gatunek ameryński.
- Żeń-szeń japoński (P. japonicus C.A. Mey) – gatunek japoński.
- Panax pseudo-ginseng Wall. – gatunek występujący w północnych Chinach i obecnej Korei Północnej (?).
- Panax bipinnatifidus Seem. – gatunek północnochiński.
Wszystkie działają podobne do żeń-szenia właściwego, ale mają mniejszą zawartość substancji aktywnych.  | | Młoda uprawa |  | | Cieniowanie pola żeń-szenia |
Historia uprawy [edytuj] Pierwsze próby uprawy żeń-szenia właściwego podjęto już w latach osiemdziesiątych XIX w. na naturalnych terenach występowania rośliny w pn. Korei i Mandżurii. W Rosji w 1910 r. pierwszą, ok. 1 hektarową plantację założył niejaki Jankowski w Kraju Przymorskim. Przetrwała ona do końca rewolucji na Dalekim Wschodzie (1922 r.). Na początku lat trzydziestych w Związku Radzieckim rozpoczęto hodowlę doświadczalną i przemysłową na terenach rezerwatów "Suputinski" i "Kiedrowa Pad", gdzie naturalnie występuje żeń-szeń.
Przełom w agrotechnice hodowli nastąpił na początku lat sześćdziesiątych poprzedniego stulecia, kiedy opanowano agrotechnikę i dodatkowo wprowadzona do hodowli amerykański żeń-szeń pięciolistny, który okazał się łatwiejszy w hodowli i mniej wybredny, choć zawiera mniej substancji aktywnych. W tym samym czasie opanowano hodowlę żeń-szenia japońskiego w Japonii.  | | Żeń-szeń 'czerwony' |
Uprawa Uprawa rośliny jest dość trudna ze względu na jej wymagania. Lubi ona gleby żyzne, próchnicze, ale przepuszczalne o odczynie lekko kwaśnym. Ponieważ nie znosi bezpośredniego nasłonecznienia musi być sztucznie cieniowana (patrz zdjęcie). Żeń-szeń właściwy wytrzymuje temp. do -43°C, ale nie znosi zim z ociepleniami i opadami deszczu w okresie spoczynku, co powoduje konieczność zabezpieczania roślin w okresie zimowym przed nadmiarem wilgoci.
W warunkach naturalnych masa korzeni roślin 1-3-letnich wynosi ok. 1 g, a 20-letnich od 20 do 30 g. Na plantacjach masa korzeni dwuletnich waha się od 3 do 7 g, a 5-6-letnich od 30 do 60 g. Korzenie żeń-szenia pięciolistnego pozyskuje się z plantacji w wieku 4-6-letnich, a żeń-szenia właściwego w wieku 6-8 lat. Korzenie pozyskuje się jesienią, gdy osiągają ok. 15 cm długości i średnicę 2 cm. Dawniej korzenie konserwowano głównie przez suszenie. Obecnie korzenie sterylizuje się parą wodną o temp. 120-130°C przez ok. dwie godziny, a następnie suszy. W wyniku tego otrzumuje się surowiec, który posiada lśniącą, czerwoną powierzchnię i nazywany jest 'giseng czerwony", w przeciwieństwie do 'ginsegu białego', który otrzymuje się z okorowanych korzeni, poddanych działaniu dwutlenku siarki i wysuszeniu w temp. ok. 100°C.
Zastosowanie Roślina lecznicza: Korzenie cenione w lecznictwie chińskim, zwłaszcza jako środek uśmierzający. Znana już 4000 lat temu. - Działanie: Stosowana szczególnie w okresach zmniejszonej odporności oraz dla podniesienia witalności w średnim i starszym wieku, ale według tradycji chińskiej może być stosowana tylko w chłodnych miesiącach (okres zimowy). Dodaje energii, zwiększa możliwości intelektualne i fizyczne oraz odporność na stres. Ponadto obniża poziom glukozy we krwi (ważne przy wadliwej tolerancji cukru), redukuje nadwagę, poprawia funkcjonowanie układu immunologicznego, dzięki czemu człowiek jest odporniejszy.
Ciekawostki - Historia: Pierwsze wzmianki pisane pochodzą z I w. p.n.e., z dzieła "Korzenie i zioła Shennonga" (神农本草经 pinyin: Shen Nong Ben Cao Jing), przypisywanego legendarnemu władcy Chin, Shennongowi.
- Europa poznała suche korzenie żeń-szenia w roku 1610, kiedy po raz pierwszy zostały przywiezione przez holenderskich kupców z Japonii. Sto lat później nalewkę z żeń-szenia, pod nazwą "pentao" stosowano na dworze Ludwika XIV by wyleczyć go z niemocy płciowej.
- W dziewiętnastym wieku wartość suchego korzenia żeń-szenia osiemnastokrotnie przekraczała wartość złota.
- Dziś znane są rosnące na stanowiskach naturalnych stuletnie rośliny (pod całkowitą ochroną). Największy korzeń znaleziono w Chinach w roku 1905, podczas budowy kolei do Suczou. Jego waga wynosiła 600 g, a wiek na podstawie śladów liściowych po rozetkach na kłączu oceniono na dwieście lat. Do dziś jest on muzealnym eksponatem.
3) Panax Ginseng (Żeń-szeń - roślina miłości) | Żeń-szeń jest legendarną rośliną leczniczą medycyny dalekowschodniej, głównie chińskiej. Tradycyjnie stosowany jako środek pomagający przezwyciężyć ogólne zmęczenie i dostarczający dodatkowej energii. Botaniczna nazwa korzenia żeń-szeń "Panax Ginseng" pochodzi od słów "panaceum" (środek na wszelkie dolegliwości) oraz nazwy przejętej z języka chińskiego, w którym gin-seng oznacza "człekokształtny korzeń". W azjatyckim obszarze kulturowym nazywano go "korzeniem życia". Jego lecznicze właściwości były znane od tysięcy lat. Wiedza o nim pozostawała jednak ścisłą tajemnicą kolejnych cesarskich dynastii Chin. Dziesięciotysięczna armia cesarska chroniła tereny, na których rosła ta roślina. Korzeń żeń-szenia był wówczas dosłownie na wagę złota. Amerykańskie badania dowiodły, że żeń-szeń jest doskonałym afrodyzjakiem. Podnosi sprawność seksualną u mężczyzn i przedłuża czas erekcji. Dzieje się tak dlatego, że składniki chemiczne zawarte w korzeniu rośliny uaktywniają pracę męskich hormonów. Korzeń tej rośliny już dawno uznano za afrodyzjak. Wzmacnia, dodaje energii, podtrzymuje seksualną aktywność. Nie pobudza zmysłów, ale pozwala przedłużać stosunek. Żeń-szeń można palić, żuć i pić jak herbatę. Jednak najwięcej cennych biologicznie składników otrzymasz, stosując żeńszeń w formie na surowo - np. w formie liofilizowanego proszku korzenia w kapsułkach jak Panax Ginesg. | 
| .
Dzięki żeń-szeniowi Twój układ krwionośny pracuje sprawniej, więc dostarcza komórkom więcej tlenu i substancji odżywczych. Dobrze odżywione komórki wolniej się starzeją. Jeśli po chorobie powoli wracasz do zdrowia, żeń-szeń przyspieszy rekonwalescencję. Doda sił witalnych i usprawni pracę układu immunologicznego, co sprawi, że wzrośnie odporność i zdolność regeneracji organizmu. Korzeń rośliny wspomaga produkcję białych krwinek, dzięki czemu organizm lepiej walczy z chorobą. Złagodzi też skutki uboczne jej leczenia - np. wyniszczającej chemioterapii. |
| | . | | Panax Ginseng obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów - głównych wrogów Twoich naczyń krwionośnych. Żeń-szeń reguluje ciśnienie krwi - jeśli jest za niskie, podnosi je, zapobiegając niedotlenieniu organizmu. Zażywanie żeń-szenia sprawi, że Twój organizm lepiej poradzi sobie z zagospodarowaniem zapasów glukozy - wyrówna jej poziom we krwi. Żeń-szeń zapobiegających łysieniu i wypadaniu włosów, gdyż działa one pobudzająco na macierz włosa i poprawia ukrwienie skóry. Ma właściwości afrodyzjaku. Stosowany w leczeniu impotencji, bezpłodności oraz przedwczesnych wytrysków, normalizuje ciśnienie krwi, powoduje regenerację tkanek nerwowych, odmładza i rewitalizuje ciało. Kluczowym składnikiem żeńszenia jest ginsenoside, który kieruje strumień krwi do mózgu i penisa wspomagając funkcjonowanie narządów płciowych. Rosyjscy naukowcy udowodnili, że żeń-szeń pobudza sprawność zarówno fizyczną jak i umysłową, poprawia sprawność fizyczną i pozytywnie wpływa na gruczoły płciowe tak u mężczyzn jak i u kobiet. Uwaga: osoby z podwyższonym ciśnieniem powinny ostrożnie stosować Panax Ginesng. ROŚLINY ADAPTOGENNE W PREPARATACH CALIVITA – Żeńszeń koreański Zgodnie z teoria Selye’go adaptogenne działanie preparatów ziołowych prowadzi do wydłużenia fazy „przystosowania” odsuwając lub przeciwdziałając „fazie wyczerpania”. Żeń-szeń jest jedną z najlepiej poznanych i stosowanych roślin w tradycyjnej medycynie chińskiej. Był stosowany ponad 5000 lat temu w tradycyjnym ziołolecznictwie ludów Azji.
W starożytnych Chinach i Korei był podawany rekonwalescentom w celu stabilizacji głównych funkcji ustroju, wspomagania sił witalnych oraz w sprawnym powrocie do zdrowia. Czy wiesz, że nazwę rodzajową żeń-szenia - „Panax” nadał w 1753 roku Karol Linneusz i pochodzi ona od greckiego słowa panakes – wszystko leczący. Związane jest to z ukształtowaną na przestrzeni wieków wiarą w prawie nieograniczone właściwości lecznicze tej rośliny. Podstawowym składnikiem farmakologicznie czynnym żeń-szenia są ginsenozydy (saponiny triterpenowe) będą połączenie cukrów prostych (gł. ksylonu, glukozy, arabinozy, ramnozy) z aglikonami. Obok saponin triterpenowych opisano inne biologicznie czynne składniki korzenia żeń-szenia m.in.: substancje fenolowe, peptydy, peptydoglikany (przy. red. cenne dla cukrzyków o działaniu hipoglikemizującym), polisacharydy o właściwościach immunostymulującym (wzmacniającym odporność organizmu), lotne związki aromatyczne, zawierające m.in. cenne substancje cytotoksyczne i cytostatyczne. Na czym polega wszechstronne działanie żeń-szenia koreańskiego? Żeń-szeń posiada cztery podstawowe właściwości: 1/ obniża poziom kwasu mlekowego w organizmie, dzięki czemu zostaje zwiększona wydolność fizyczna; 2/ podnosi sprawność umysłową poprzez stymulację ośrodkowego układu, nerwowego; 3/ działa pobudzająco na układ immunologiczny; 4/ stymuluje enzymy jądrze komórkowym, dlatego uważany jest za potencjalny środek przydatny w regeneracji kwasu DNA, a zatem zalecany również w chorobach genetycznych w celu zminimalizowania ich skutków. Wyniki przeprowadzonego przez Fintelmanna, Menssena i Sigersa przeglądu literatury dotyczącej właściwości biologicznych żeń-szenia można pogrupować na następując kategorie: 1/ Właściwości adaptogenne antystresowe, często połączone z efektem antyoksydacyjny ( antyoksydanty >>>) 2/ Zwiększenie wykorzystania w procesie przemiany materii wolnych kwasów tłuszczowych, co zwiększa wytrzymałość organizmu. (m.in. stany zmęczenia i wyczerpania fizycznego). 3/ Właściwości immunostymulujące. Biologicznie czynny wyciąg żeń-szenia (produkty najwyższej jakości powinny posiadać certyfikat GMP i dodatkowo FDA), aktywizuje układ obronny organizmu: limfocyt T (helper) oraz komórki NK. Pod ich wpływem znacznie wzrasta zawartość interferonu w organizmie, który hamuje rozwój bakterii, a szczególnie ważny jest we wszystkich chorobach wirusowych (np. opryszczka, grypa, zapalenie wirusowe wątroby) oraz nowotworowych.
Dzięki stosowaniu najlepszych ekstraktów z żeń-szenia, obecne w wątrobie komórki Kuplera i inne komórki odpornościowe ulegają pobudzeniu i zwiększają swą zdolność fagocytozy w stosunku do substancji obcych organizmowi.
4/ W modelach eksperymentach opisano np. podwyższenie korowego poziomu dopaminy, noradrenaliny serotoniny, jak również zawartości cyklicznego AMP, który pozwala wnioskować o działaniu aktywizującym ośrodkowy układ nerwowy. Encefalograficzne badania potwierdziły podwyższona aktywność kory mózgowej pod wpływem działania żeń-szenia. W próbach na ludziach wykazano dodatni wpływ na zwiększenie koncentracji i uwagi. Dobre wyniki osiągnięto w leczeniu neurastenii. Najbardziej prawidłowy mechanizm działania żeń-szenia na ośrodkowy układ nerwowy polega na stymulowaniu do prawidłowej pracy przysadki mózgowej. 5/ Działanie przeciwmiażdżycowe. Podawanie preparatów żeń-szenia wpływa korzystnie na obniżenie poziomu cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL (tzw. „złego”) oraz podwyższenie frakcji HDL (tzw. „dobrej”). 6/ Regulacja metabolizmu glukozy. Ma to swoje zastosowanie we wspomaganiu leczenia cukrzycy insulinoniezależnej. 7/ Właściwości odmładzające organizm. Żeń-szeń posiada działanie hamujące apoptozę, czyli zaprogramowane obumieranie komórek. Mechanizm ten polega prawdopodobnie na zwiększeniu płynności błony komórkowej oraz dzięki polepszeniu przyswajania tlenu przez komórki jak również korzystnemu wpływowi żeń-szenia na prace płuc (np. stosować we wszystkich stanach chorobowych płuc). 8/ Żeń-szeń stosuje się również jako preparat (Panax Ginseng) wspomagający leczenie przy dusznicy bolesnej i arytmii serca. Żeń-szeń nie zalicza się do typowych leków farmakologicznych na określone schorzenia, stanowi natomiast znakomity środek tonizujący i wspomagający wiele podstawowych funkcji organizmu. Może być z powodzeniem stosowany u osób z objawami neurastenii, histerii, astenii, z zaburzeniami koncentracji, z szybka podatnością na zmęczenie, obniżeniem zdolności do pracy, o zmniejszonej odporności organizmu po przebyciu długotrwałej infekcji bakteryjnej (np. gronkowiec złocisty), wirusowej (np. wirusy grypy, opryszczki, zapalenia wątroby), grzybiczej (drożdżaki w tym candida), jak również po wszystkich zabiegach chirurgicznych. Wskazaniem może być również umiarkowane nadciśnienie i stany miażdżycowe, okres niedomogi układu sercowo-naczyniowego. Osobom starszym żeń-szeń poleca się szczególnie w celu poprawienia sprawności wydolności fizycznej jak i psychicznej (lepsza koncentracja, poprawa pamięci) oraz podniesieni ogólnj witalności organizmu. Nie wszystkie preparaty z żeń-szeniem są produkowane zgodnie z normami zachowania wysokiej jakości, zatem mogą nie zawierać biologicznie czynnych składników, a dodatkowo mogą być zanieczyszczone, dlatego należy do kuracji leczniczych stosować produktów gwarantujących najwyższa jakość, posiadających certyfikaty międzynarodowe GMP i FDA jak np. produkty CaliVita – więcej tu – link: www.calivita.zarzyccy.pl/cennik.html ). | 
Żeń-szeń źródłem mocy
| Wyciąg z korzenia żeń-szenia poprawia pracę układu nerwowego. Zmniejsza niewłaściwe reakcje mózgu i reguluje wydzielanie neuroprzekaźników - serotoniny i dopaminy. Jeśli regularnie zażywasz preparat żeńszeniowy, Twoja odporność na stres wzrasta, poprawiasz też pamięć i koncentrację.
Na sercowe kłopoty
Leki zawierające korzeń żeń-szenia obniżają poziom cholesterolu i trójglicerydów - głównych wrogów Twoich naczyń krwionośnych. Żeń-szeń reguluje ciśnienie krwi - jeśli jest za niskie, podnosi je, zapobiegając niedotlenieniu organizmu. | Na cukrzycę
Jesteś cukrzykiem? Zażywanie żeń-szenia sprawi, że Twój organizm lepiej poradzi sobie z zagospodarowaniem zapasów glukozy - wyrówna jej poziom we krwi.
Na potencję
Amerykańskie badania dowiodły, że żeń-szeń jest doskonałym afrodyzjakiem. Podnosi sprawność seksualną u mężczyzn i przedłuża czas erekcji. Dzieje się tak dlatego, że składniki chemiczne zawarte w korzeniu rośliny uaktywniają pracę męskich hormonów.
Bariera dla czasu
Dzięki żeń-szeniowi Twój układ krwionośny pracuje sprawniej, więc dostarcza komórkom więcej tlenu i substancji odżywczych. Dobrze odżywione komórki wolniej się starzeją.
Przy powrocie do zdrowia
Jeśli po chorobie powoli wracasz do zdrowia, żeń-szeń przyspieszy rekonwalescencję. Doda sił witalnych i usprawni pracę układu immunologicznego, co sprawi, że wzrośnie odporność i zdolność regeneracji organizmu.
Przeciw nowotworom
Korzeń rośliny wspomaga produkcję białych krwinek, dzięki czemu organizm lepiej walczy z chorobą. Złagodzi też skutki uboczne jej leczenia - np. wyniszczającej chemioterapii.
Ważne!
Kuracja żeń-szeniem nie powinna zastępować innego leczenia, może je jedynie wspomagać! Pamiętaj też, że korzeń nie działa od razu! Jego wpływ zauważysz mniej więcej po 3 tygodniach regularnego zażywania preparatu.
Sylwia Bartczak (EDIPRESSE) ZASŁUŻONY ODPOCZYNEK
CaliNews Listopad 2005 Na pewno każdy z nas chociaż raz w życiu znalazł się w sytuacji, kiedy nie mógł sobie pozwolić na zasłużony odpoczynek. Jest to szczególnie trudne dla osób, które muszą pracować w systemie zmianowym.
Jestem pielęgniarką i przez wiele lat pracowałam w szpitalu w przysłowiowy "piątek, świątek i niedzielę". Byłam ciągle zmęczona i śpiąca, a na dodatek cierpiałam z powodu bardzo niskich wartości ciśnienia krwi.
Gdy przychodziłam z nocnej zmiany do domu, zmęczenie nie pozwalało mi usnąć w ciągu dnia, a kolejnej nocy podczas dyżuru tylko siłą woli zmuszałam się do pracy. Nie pomagały litry wypijanej kawy. Wtedy postanowiłam wypróbować żeń-szeń koreański, znany z silnych właściwości energetyzujących i podnoszących wytrzymałość.
Po tygodniu poczułam, że coś się zmienia: na nocnych dyżurach nie musiałam już walczyć z wszechogarniającym zmęczeniem, praca stała się mniej stresująca, a ja poczułam znaczny przypływ energii.
Również po pracy miałam więcej siły do codziennych zajęć domowych. Z czasem zniknęły też nieprzyjemne objawy spowodowane zbyt niskim ciśnieniem krwi (bóle i zawroty głowy, ciągłe uczucie zimna, nawet podczas ciepłych dni, niechęć do wszelkiego wysiłku fizycznego).
PANAX GINSENG towarzyszy mi już od lat. Stosuję go w okresach przesileń pór roku oraz gdy jestem zmuszona do całonocnej intensywnej pracy. Polecam go wszystkim moim znajomym, którzy prowadzą nieuregulowany, pełen stresów tryb życia oraz synowi - "świeżo upieczonemu studentowi", który musi podołać męczącym i trudnym egzaminom.
Od czasu, gdy stosuję Panax Ginseng, rozstałam się również z kawą, która nie była dla mnie przysmakiem, a jedynie sposobem na przetrwanie trudnych chwil.
Krystyna K. z Tarnowa | |
EKOLOGIA
